می رسد گه برمشام از هـرکنار بوی عیـد و بـوی عِطر نوبهار
عِطر گل از شاخۀ بادام و سیب بوی عِطرپونه ازهرچشمه سار
میوَزَد بر باغ و بردشت و دَمَن بوی نوروز از یمین و ازیسار
باد گــرم نوبهــاری در تلاش تا بگیرد بلکه بر کف اختیار
فصل سرما بار بربندد به دوش تا کنـد عـزم سَفَــر از این دیار
نو بهار تازه می تازه بـه راه بی مُحـابا پُشـت اسـب راهوار
میرسد عید و رسـد مـاه حَمَـل فرودین هـم باشد اِسم مستعار
غنچه هم سرمیزند گـل میشود میشود بر شاخـۀ لُخت آشکار
نغمِۀ قُمری وکبک ازسوی دشت نغمۀهای دلنشین از چنگ وتار
نغمۀ بلبل که مَستـی می کنـد نغمۀ آن سینه سُرخ بی قرار
حق حق مرغ سحر آید به گوش از وَرای شاخه ها درشام تار
ازنوای مرغکان درصبح و شام یا طـراوت می شود لیـل ونهار
میروند از پیـرو از بُرنا بُرون سوی صحرا از سرای زرنگار
مردو زن بنشسته زیـر ناروَن یا به زیـر سایـۀ بیــد وچنار
می نشینندعاشقان شاداب و خـوش بــر لـــب رود و کنـــار آبشار
با نوای خـوش غـزلخـوانی کنند خوش نشیند شانه درزلف نگار
تـازه دامــاد مَــهِ اردیبهشـــت می شود سرداروصاحب اختیار
ماه خرداد و درخت سیب سرخ خم نماید شاخه زیر برگ وبار
لالـۀ گـل خـود نمایی می کند بر لب جـوی و سـر شاخ انار
بر درختان لانه سازی می کنند این کلاغـان با صدای قارقار
پای کوبان آید از رَه ماه تیر فصل تابستان شودمرکب سوار
بهر دهقان میرسد وقـت ثمـر آنچه را درباغ وصحراکرده کار
داس خود را می کند بُرَّنـده تر تا بچینـد حاصلـش از کشتزار
میدَمَد خورشید تابان بر زمین می کند هنگامه بر پا درمدار
باهزاران شورو شوق آردهجوم بردرختان لشگرگنجشک وسار
دل بر این دنیا مبند ای(شاهدا) بگــذرد آینــــده و امسال وپار
آمد و بگذشت بس ایّام و سال دیــده هـایــت همچنان درانتظار
می سُرایی این شعار ازعشق او تا بمانـد این شعارت ماندگار
در فراق روی دلبر چاره نیست گـر کنـی بـر ماه رویش افتخار
تا بگیـری عـاقبــت زان سلسله حلقۀآخرکه هست ازهشت وچار
پیام شهدا